Χρυσό μου κορίτσι,
έτσι αέρινα χαμογελάς
είσαι ντίβα
είσαι ντίβα
υπομένοντας μια υπέροχη ζωή.
Μέσα σου όμως μέσα σου βαθιά
έχεις την εικόνα μιας γοργόνας
μάγισσας ενός θρύλου
μιας Mέδουσας.
μάγισσας ενός θρύλου
μιας Mέδουσας.
Κοιτάει τον κόσμο με πέτρινα μάτια
μαύρα θολά γεμάτα δηλητήριο
και δεκάδες φίδια σαλεύουν
πάνω στ΄ ανατριχιαστικό κεφάλι της.
Μέσα σου θέλεις
να τη λατρέψεις
σα θέα ή να τη σκοτώσεις
σα διάβολο.
Από μέσα σου έβγαλες ένα μυστικό
και μου ΄δειξες το φόβο
του Καραβάτζιο τη καταραμένη
Θεά Μέδουσα που πετρώνει χαμόγελα ,
μέσα σ΄ απελπισμένη τρέλα.
Θεά Μέδουσα που πετρώνει χαμόγελα ,
μέσα σ΄ απελπισμένη τρέλα.
Χρυσό μου κορίτσι έτσι αέρινα χαμογελάς
είσαι ντίβα υπομένοντας μια υπέροχη ζωή
Μέσα σου όμως, μέσα σου βαθιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου