ΕΥΑ...

Την έντυσες με νυφικό

μα στα μάτια μου είναι

έργο  γυμνό είδωλο μαγείας.

Είσαι απίστευτη!!!

Μα, δε μπορώ να καταλάβω 
πως έδωσες στο πρόσωπο 

τον πόθο και στο ντυμένο το κορμί 

την αναμονή του έρωτα της μαγείας.

Τα μάτια  έχουν προσμονή

μ´ ένα βλέμμα να κοιτάζει 

μέσα από μια άδεια ψυχή.

Σ´ ουρανούς  ορίζοντες 

σ´ όνειρα μαγείας.

Τι,  βλέπει μόνο αυτή...

Έχεις ξεφύγει στο ´χω ξαναπεί...

Μα ´σαι τόσο δυνατή

μ´ έργα που ´χουν ηδονικές

 χρυσές ανταύγειες

 μαύρης μαγείας.

Εσύ τα ντύνεις με στολές

μα στ´ αλήθεια είναι γυμνές 

της σκέψης σου αληθινές

νεράϊδες μαγείας...

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης