Αιώνια φίλοι...

                                          

Ένας ουρανός 
χίλια χρυσάφια,

που έλαμψαν 

στου πρωϊνού την αύρα.

Έστειλε το μήνυμα

στον κόσμο

ξημερώνει σήμερα 

για αγάπη μόνο.

Μια δροσοσταλίδα 

ξεχασμένη  απ΄ την ομίχλη

σε  λευκή πάχνη αφημένη

μέσ΄ το κρύο πρωινό.

Ψάχνει ακόμα 

το όνομα της και γιατί

την άφησαν  στο χώμα 

μόνη φοβισμένη εδώ.

Το όνομα της "Σου"

νοιώθει την ζέστη

του ήλιου του χρυσού

και τρομάζει στην σκέψη.

Η μικρή  μας ξεχασμένη 

δροσοσταλίδα

που επιάστει  μες  της 

μέρας την παγίδα.

Τότε μια κάμπια 

και μια αράχνη

για να κρύψουμε αυτό 

της φύσης το δάκρυ.

Έγινε η κάμπια πεταλούδα

και με τα φτερά της

έκρυψε την "Σου" 

από μια ηλιαχτίδα.

Έπλεξε χρυσό  δίχτυ η μικρή 
αράχνη έκρυψε την "Σου" 

με πολλή αγάπη μέσ΄ της 
πεταλούδας το κουκούλι

και γίνανε οι τρεις αιώνια φίλοι.

Έτσι σώθηκε  η μικρή  "Σου"

η  δροσοσταλίδα

απ΄ του ήλιου του χρυσού

μια φιλική ηλιαχτίδα.

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                   ΕΡΓΟ  ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ