Πήρα στους ώμους
της ζωής μου,
ζωές ευθύνες
της ψυχής μου
και προχώρησα.
Σε μονοπάτια κολασμένα
ανηφόρισα!
Θυμάμαι τα χαμόγελα σας,
τα μάτια, τα λόγια
τα δικά σας
αστραφτερά στο πέρασμα σας,
γι΄ αυτό αλλού δε χώρεσα.
Μες στη σκέψη τη δική μου,
μέσ΄ την κοινή απλή
ζωή μου,
να σας ξεχάσω ,
εσάς δεν μπόρεσα.
Είσαστε τώρα 'δώ μαζί μου
κι οι τρεις
στη γιορτή μου,
με την σωτηρία τη δική μου.
Δίπλα στο δρόμο
και μαζί μου,
ναι ταξιδεύω...
Που μ΄ αφήσατε
Που μ΄ αφήσατε
σας συγχώρησα...
Πιασμένοι πάλι , χέρι χέρι,
εγώ με ΄σάς σ΄ ένα αστέρι,
πήρα στους ώμους
της ζωής μου
ζωές ευθύνες
της ψυχής μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου