ΕΥΑ...

Την έντυσες με νυφικό

μα στα μάτια μου είναι

έργο  γυμνό είδωλο μαγείας.

Είσαι απίστευτη!!!

Μα, δε μπορώ να καταλάβω 
πως έδωσες στο πρόσωπο 

τον πόθο και στο ντυμένο το κορμί 

την αναμονή του έρωτα της μαγείας.

Τα μάτια  έχουν προσμονή

μ´ ένα βλέμμα να κοιτάζει 

μέσα από μια άδεια ψυχή.

Σ´ ουρανούς  ορίζοντες 

σ´ όνειρα μαγείας.

Τι,  βλέπει μόνο αυτή...

Έχεις ξεφύγει στο ´χω ξαναπεί...

Μα ´σαι τόσο δυνατή

μ´ έργα που ´χουν ηδονικές

 χρυσές ανταύγειες

 μαύρης μαγείας.

Εσύ τα ντύνεις με στολές

μα στ´ αλήθεια είναι γυμνές 

της σκέψης σου αληθινές

νεράϊδες μαγείας...

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     

Μαγική λίμνη...

                                                                                    

Αιχμάλωτος λαός πάλι δεκάδες 
χρόνια μετά σε μακρινούς ορίζοντες

ψάχνει με δέος το Θεϊκό απόσταγμα 
της σκέψης, τη δύναμη.

Αγκαλιάζει  την ομίχλη 

που απλώνεται  στην πεδιάδα

σκοτώνοντας την ελπίδα

δεκάδες  χρόνια μετά.

Εδώ στην άκρη της πλαγιάς

πίσω απ΄ τα παραθύρια με τα μάτια 
της καρδιάς αγναντεύω τα μαγικά όνειρα

δεκάδες  χρόνια μετά.

Μια πρωινή λίμνη ν΄ αχνοπαίζει 
στο πρώτο φως εκεί  που παλιά  
τα σύννεφα αγκάλιαζαν τη φύση

δεκάδες χρόνια μετά. 

Εγώ σε κοιτάζω τα πρωινά

και πολλές φορές θέλω  να ΄χα 
αετού φτερά να πετάξω 
πάνω στα όνειρα.

Μέσα στις ελπίδες για ελευθερία

μιας μαγικής  λίμνης από ομίχλη 

και να δώσω κουράγιο διαλύοντας την

σ΄ ένα αιχμάλωτο λαό...

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης  

Είσαι απόλαυση...

                                                

Η ανάσα σου μυρίζει σοκολάτα,

μοσχοβολάς όπως μια γλυκιά κόλαση

αισθήσεων και γεύσης.

Τα μαλλιά σου σ΄ αγκαλιάζουν

σε γεύονται και σε μοιράζονται 

μαζί μου σε μια κραιπάλη απόλαυσης .

Όταν το κορμί σου παραδίδεται 
γυμνό στην αιχμαλωσία 

της δικής μου αγκαλιάς.

Πόθος να σε γευτώ με κολάζει 
όταν τρέμοντας αγγίζω 
με τα χείλη το δέρμα σου. 

Είσαι απόλαυση σοκολάτα μου…

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     

Πήρα στους ώμους ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                    
Πήρα στους ώμους

της ζωής μου,

ζωές ευθύνες 

της ψυχής μου 

και προχώρησα.

Σε μονοπάτια κολασμένα

ανηφόρισα!

Θυμάμαι τα χαμόγελα σας,

τα μάτια, τα λόγια 

τα δικά σας

αστραφτερά στο πέρασμα σας,

γι΄ αυτό αλλού δε χώρεσα.

Μες στη σκέψη τη δική μου,

μέσ΄ την κοινή απλή 

ζωή μου, 

να σας ξεχάσω ,

εσάς δεν μπόρεσα.

Είσαστε τώρα 'δώ μαζί μου

κι οι τρεις

στη γιορτή μου,

με την σωτηρία τη δική μου.

Δίπλα στο δρόμο 

και μαζί μου, 

ναι ταξιδεύω...
Που μ΄  αφήσατε

σας συγχώρησα...

Πιασμένοι  πάλι , χέρι χέρι,

εγώ με ΄σάς σ΄ ένα αστέρι,

πήρα στους ώμους

της ζωής μου

ζωές ευθύνες 

της ψυχής μου

και προχώρησα...

                                     Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                                   ΕΡΓΟ   LILIYA  POPOVA

Μείνε κοντά μου...

                                                           

Κοντά στο σούρουπο

βαριά τα βήματα μου

ξεχνάν τις λέξεις που ΄θελε,
να σου πει η καρδιά μου. 

Σέρνονται σ΄ ένα φως 
ή σ΄ ένα σκοτάδι

μ΄ οινόπνευμα που καίει,
τ΄ όνειρα μου.

Σ΄ ένα μεθύσι καθώς φεύγεις 
μακρυά μου δυο γιασεμιά 
δυο κρίνους να σου  κόψω 

παραμυθένιες ιστορίες, να σου δώσω.

Στα μάτια δάκρυα απελπισμένα 

να  τραγουδάνε καθώς 
τα όνειρα ξεχνάνε.

Μείνε  κοντά μου!

Κοντά στο σούρουπο

βαριά τα βήματα μου
ξεχνάν τις λέξεις που  ΄θελε
να σου πει η καρδιά μου.

Μείνε, κοντά μου!

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

Απελπισία...

                                                        

Με καμιά άλλη δε μπορώ  

να σε σκεφτώ απελπισία 

κι ομίχλη θολώνουν την καρδιά 

όταν σκέφτομαι τα παλιά. 

Σκέφτομαι χαμένες εξουσίες
απλές ευτυχίες αναπολώ το πάθος
καίγομαι από πόθο 

να μπορούσα να σ΄ αγκαλιάσω πάλι.

Να σε κάνω δικό μου φθηνό 
φυλαχτό να σε κρύψω βαθιά 
μέσα σε μεγάλες σκιές

σε χαράδρες βαθιές.

Να σε βρίσκω εκεί τ΄ απογεύματα

ν΄ ακουμπάς  πάνω στο στήθος μου

τα παθιασμένα στεγνά σου χείλη

όταν ξεκινάει η νύχτα.

Να γινόμαστε ένα  

εγώ κι εσύ

να σ΄ έχω δικό μου για πάντα. 

Απελπισία!

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                        εργο   XI  PAN

Δικαιοσύνη

Βουλιάζεις  σε στιγμές   

και σ΄ απόψεις

ψάχνεις αξίες 

με δυο όψεις...

Είσαι κρυφά ερωτευμένη 
μ΄ έναν άλλο δίψας για βόλτες 

του κορμιού
μέσα σ΄ ομίχλες του μυαλού.

Με πάθος , πόθο 

π΄ οργώνει το κορμί

μ΄ αλυσίδες που σε σφίγγουν 

όλο και πιο πολύ.

Βυθίζεσαι 

σ΄ αισθήματα μοιραία 

γιατί ξέρεις 
είσαι ωραία. 

Μέσα σου καυτά 
μαχαίρια απλώνουν 
απ ΄ τα ίδια σου 

τα χέρια.

Πάνω σ΄ εφημερίδες 

ένα τέλος να πετάξεις 
απ΄ της ζωής 

το δικό σου έλος.

Βουλιάζεις  σε στιγμές 

και σ΄ απόψεις

ψάχνεις αξίες 

με δυο όψεις.

Μα έχεις σύνορο 

μια δικαιοσύνη τη δική σου 

της ψυχής σου

την ειρήνη.

                                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                 ΕΡΓΟ      ΟΔΥΣΣΕΑΣ    ΑΝΝΙΝΟΣ

Αιώνια φίλοι...

                                          

Ένας ουρανός 
χίλια χρυσάφια,

που έλαμψαν 

στου πρωϊνού την αύρα.

Έστειλε το μήνυμα

στον κόσμο

ξημερώνει σήμερα 

για αγάπη μόνο.

Μια δροσοσταλίδα 

ξεχασμένη  απ΄ την ομίχλη

σε  λευκή πάχνη αφημένη

μέσ΄ το κρύο πρωινό.

Ψάχνει ακόμα 

το όνομα της και γιατί

την άφησαν  στο χώμα 

μόνη φοβισμένη εδώ.

Το όνομα της "Σου"

νοιώθει την ζέστη

του ήλιου του χρυσού

και τρομάζει στην σκέψη.

Η μικρή  μας ξεχασμένη 

δροσοσταλίδα

που επιάστει  μες  της 

μέρας την παγίδα.

Τότε μια κάμπια 

και μια αράχνη

για να κρύψουμε αυτό 

της φύσης το δάκρυ.

Έγινε η κάμπια πεταλούδα

και με τα φτερά της

έκρυψε την "Σου" 

από μια ηλιαχτίδα.

Έπλεξε χρυσό  δίχτυ η μικρή 
αράχνη έκρυψε την "Σου" 

με πολλή αγάπη μέσ΄ της 
πεταλούδας το κουκούλι

και γίνανε οι τρεις αιώνια φίλοι.

Έτσι σώθηκε  η μικρή  "Σου"

η  δροσοσταλίδα

απ΄ του ήλιου του χρυσού

μια φιλική ηλιαχτίδα.

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                   ΕΡΓΟ  ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ

Μαλεβιζιώτισσα μικρή...http://www.blurb.com/books/5084783

Μαλεβιζιώτισσα μικρή

τα χέρια στα ουράνια,

τα πόδια σου πατάν  διπλά 

ομορφιά και περηφάνια.

Μαλεβιζιώτισσα κυρά ,

και ΄σύ κοπέλι ανδρείο,

όταν  χορεύεις Κρητικά,

δεν έχει ζέστη, δεν έχει κρύο.

Μόνο η λύρα τραγουδά,

στο δάσος της Δρακώνας,

για τη νεράϊδα  την κυρά

την κόρη Κρητικού παπά.

Μαλεβιζιώτικοι  χοροί

μαζί με πεντοζάλη,

΄φεραν στη μνήμη ταραχή

και στη ζωή μου ζάλη.

Έτσι μ΄ ανάμνησες  παλιές

με μια σταγόνα ιδρώτα

χορέψαμε  Στέλλα  χθές

αγκαλιά, τα πρώτα Κρητικά σου ώπα!!!

Μαλεβιζιώτισσα μικρή

από της Αφησιάς μιαν άκρη

με κύματα έστειλες μήνυμα εσύ,

τσι  Κρήτης τα πελάγη...

                                                     Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                              ΕΡΓΟ    ΠΑΡΤΑΛΗ   ΚΑΙΤΗ

Άγγελος με κομμένα φτερά ...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                               
Άγγελος με κομμένα  φτερά .
Άγγελος με κομμένα 

φτερά είσαι,
όταν το κρύο της κόλασης

δένει τη θέληση

για ζωή μέσα σε μια φυλακή,

απέναντι από το Αιγαίο,

δίπλα στην σκιά του Άθω.

Πονάνε οι πληγές σου,

αιμορραγούν τα κομμένα φτερά.

Λες, ναι φταίω

περιμένοντας μια άφεση

για να συνεχίσεις φεύγοντας 

απ' το δρόμο της κόλασης.

Πετάς, υπομένοντας

προς τ' αύριο τη λύτρωση

και χαμογελάς λες και κοιτάς

σε καθρέφτη τον κόσμο,

που σ΄ άφησε.  

Η σωτηρία σου τιμωρία, 

μα ΄σύ καβαλάρης

πολεμάς τα ξωτικά 
της απελπισίας

πίνοντας νέκταρ

από δηλητήριο,

αντί για αγάπη.

Τώρα...

                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    ΕΡΓΟ   ΜΑΡΙΑ  ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ

Πόσο χυδαία....http://www.blurb.com/books/5084783

Πόσο χυδαία ερωτικά

αισθάνομαι κοντά σου,

ποσά αισθήματα φθηνά

χαϊδεύουν τον έρωτα σου.

Όταν ξυπνάω αγκαλιά

με το γυμνό κορμί σου,

σε θέλω ,θέλω να δοθεί

πάλι η δύναμη σου.

Σ΄ ένα σύννεφο θολό,

να χαθεί η  ηδονή σου,

η κάψα, η φωτιά σου,

η διαβολική ομορφιά σου.

Αγκάλιασε με, 

μην ψιθυρίζεις στ' αυτί,

κανε κοντά μου να κρυφτούν

χιλιάδες μέλισσες μαζί, 

με πλήθος πεταλούδες,

αυτές που απ΄ το σώμα μου

τρυγούν  γυμνή ορμή,

μια άποψη ακριβή.

και μέσα μου πεταρίζουν

με πάθος, προσμονή...

΄Οταν σε θέλω ένα παλιό

κάψιμο  ανεβαίνει,

από τα σωθικά μου στην καρδιά

το νου μου συνεπαίρνει.

Σ΄ ένα σκοτεινό πέρασμα 

του δρόμου , 

ή σ΄ ένα φθηνό ξενοδοχείο,

θέλω να ξεντύσεις το κορμί σου,

θέλω να σου κάνω έρωτα, 

πρόστυχο απελευθερωμένο Θείο...

Εκεί στα μάτια σου να δω 

από την ερωτική απελπισία, 

δάκρυα έρωτα χαράς 

από την πανδαισία, 

καθώς τα χείλια μου φωτιά 

καίνε το δικό σου δέρμα,

και αφήνουν σπίθες ηδονής

που σε φτάνουμε στο τέρμα.

Πόσο χυδαία ερωτικά

αισθάνομαι κοντά σου.

όταν σ΄ έχω αγκαλιά

όταν παίρνω τα φιλία σου.
                                                 
                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                             εργο   ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

Μέδουσα...

            
Χρυσό μου κορίτσι,

έτσι αέρινα χαμογελάς
είσαι ντίβα

υπομένοντας μια υπέροχη ζωή.

Μέσα σου όμως μέσα σου βαθιά

έχεις την εικόνα μιας  γοργόνας 
μάγισσας ενός θρύλου
μιας Mέδουσας.

Κοιτάει τον κόσμο με πέτρινα μάτια

μαύρα θολά γεμάτα δηλητήριο

και δεκάδες φίδια σαλεύουν

πάνω στ΄ ανατριχιαστικό κεφάλι της. 

Μέσα σου θέλεις

να τη λατρέψεις

σα θέα ή να τη σκοτώσεις

σα διάβολο.

Από μέσα σου έβγαλες ένα μυστικό 

και μου ΄δειξες το φόβο

του Καραβάτζιο τη  καταραμένη 
Θεά Μέδουσα που πετρώνει χαμόγελα ,
μέσα  σ΄  απελπισμένη τρέλα.

Χρυσό μου κορίτσι έτσι αέρινα χαμογελάς

είσαι ντίβα υπομένοντας  μια υπέροχη ζωή

Μέσα σου όμως, μέσα σου βαθιά

θέλεις ν΄  ανακαλύψεις τον κόσμο...

                                                      Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                 ΕΡΓΟ  MICHELANGELLO  MERISI  DA  CARAVAGGIO

Το Γράμμα...

                                                                               02/01/2013
Ανδριάνα Μελβούρνη

ΝΑ ΄ΣΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟΙ 
ΌΛΟΙ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΕΚΕΙ 
 ΚΑΛΉ  ΧΡΟΝΙΆ  
 ΧΑΊΡΟΜΑΙ  ΠΟΥ ΈΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΜΈΣΑ ΣΑΣ
 ΚΡΑΤΉΣΤΕ  ΤΗΝ  ΑΤΌΦΙΑ
 ΓΙΑ ΤΙ   ΕΔΏ  ΤΟ ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ  ΕΊΝΑΙ  ΤΡΟΜΕΡΌ
  ΝΟΜΊΖΟΥΝ  ΟΙ ΆΡΧΟΝΤΕΣ  ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΊΑΣ
 ΌΤΙ  ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ  ΕΔΏ  ΕΊΝΑΙ  ΑΝΑΛΏΣΙΜΟΙ
 ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ  ΜΕΓΆΛΗ   ΠΡΟΔΟΣΊΑΣ
 ΥΠΆΡΧΕΙ  ΈΝΑΣ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌΣ  ΠΌΛΕΜΟΣ 
ΜΟΝΌ  ΠΟΥ ΑΥΤΉΝ  ΤΗΝ  ΦΌΡΑ
 ΟΙ ΤΡΙΑΚΌΣΙΟΙ  ΤΟΥ  ΛΕΩΝΊΔΑ
ΧΩΡΊΣ  ΤΟΝ ΛΕΩΝΊΔΑ  ΧΩΡΊΣ  ΤΟΝ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΟΥΝ  ΟΡΔΈΣ
 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΟΥΝ  ΤΑ ΚΑΤΟΧΙΚΆ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ
 ΣΤΡΑΤΕΎΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΕΥΡΏΠΗΣ
 ΠΟΥ ΑΝΤΙ  ΓΙΑ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ  ΈΝΩΣΗ 
ΑΦΟΎ  ΜΑΣ  ΟΔΉΓΗΣΑΝ 
ΜΕ  ΛΆΘΟΣ  ΚΙ ΕΣΚΕΜΜΈΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ
 ΣΕ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌ  ΌΛΕΘΡΟ 
ΤΏΡΑ  ΜΑΣ  ΚΑΤΑΔΙΚΆΖΟΥΝ 
ΣΕ  ΜΙΑ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ  ΚΑΤΟΧΉ......

                                                                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     

Αδικία Προδοσία..

                                                                               1/1/2013

Ένα σκοτεινό μίσος θολώνει το μυαλό

σαν δράκος φωτιά κι αίμα θέλει εδώ

για να χορτάσει από τους προδότες
της καταστροφής της άμοιρης πλέον
του αίμα από θυσίες

Ελληνικής ζωής.

Όταν τολμήσουν να βγουν στις πλατείες

εμείς θα ΄μαστε πάλι εδώ

θα περιμένουμε 

με τον Ελληνικό σταυρό.

Αυτόν που ΄χει πάνω

αυτοί που κατέστρεψαν 

τ΄ όνειρα μας 

τ΄ όνειρα ενός λαού.

Οι προδότες, οι δοσίλογοι

οι κλέφτες ,από οικογένειες αχρήστων

αυτοί που θα έπρεπε να γεμίσουν 
τις φυλακές και τις κρεμάλες 

βγαίνουν ακόμα κι ειρωνεύονται

του Έλληνα τις κατάρες.

Βγαίνουν ακόμα κάνουν ταξίδια

ελεύθεροι κερδίζοντας τα τριάντα αργύρια

την αμοιβή τους απ΄ τα ξένα συμφέροντα
από πρωθυπουργοί, καθηγητές.

Από υπουργοί, σχολιαστές

αλήτες, εραστές  του χρήματος,

φθηνοί, ξεπουλημένοι  προδότες

Γάγγραινα... 

Στο γκρεμό οδήγησαν τον Ελληνικό λαό

είρωνες ξεφτιλισμένοι πολιτικοί,

χωρίς ιδεολογία, χωρίς ηθική

ξέρουν πλέον ότι τους περιμένει 
η τιμωρία, η φυλακή κι αναρωτιούνται γιατί!!!

Γιατί είσαστε ρεμάλια

άνθρωποι άχρηστοι, φθηνοί, 

χωρίς πιστεύω, χωρίς ηθική, χωρίς αξίες 

είσαστε υπόλογοι για προδοσία εθνική.

Τρεις οικογένειες  που μας οδήγησαν

στην καταστροφή με μερικές χιλιάδες 

τσιράκια ραγιάδες, φασίστες κλεπταποδόχους 
κι εφοπλιστές βιομηχάνους σιδήρου και δημοσίων έργων.  

γεννημένους πλούσιους ληστές 
μα και κάποια παιδάκια 

του λαού φτωχά που ΄χαν όνειρα 
για χρυσές αρπαχτές και πολλά λεφτά. 

Όλοι στην φυλακή για προδοσία εθνική!!!

Ένα σκοτεινό μίσος θολώνει το μυαλό

σαν δράκος φωτιά κι αίμα θέλει  ΄δώ

για να χορτάσει απ΄ τους προδότες της καταστροφής 
της άμοιρης πλέον Ελληνικής ζωής.

Ελπίζω ότι η δικαιοσύνη η δημοκρατία 

θα λειτουργήσει αυτή την φορά 

και θα στείλει εκεί που πρέπει 

τους υπόλογους για αυτήν την συμφορά .

Έτσι ώστε αυτοί που θέλουν να κυβερνούν

να ξέρουν ότι έχουν μόνο ευθύνες 

απέναντι στους Έλληνες, το σύνταγμα

και στην πατρίδα όπου ζουν.

                         
                                            Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ      ΟΔΥΣΣΕΑΣ   ΑΝΝΙΝΟΣ