Ζωή και θάνατος
περπάταγαν μαζί
ζωή χαμένη
μέσα σε σκέψη προδομένη.
Να γλυτώνει έμαθε,
το νου να ξεγελά
αν τα μάτια αφήσει,
μόνα τους στα σκοτεινά.
Κλειστά!
Κλειστά!
Χωρίς ανάσα το κορμί
που σπαρταρά να ξεφύγει
μα πονά.
Ζωή!
Ζωή!
Τραγική μοίρα
του θανάτου το φιλί
σα να παίζει μουσική
στο πονεμένο
τ΄ έρωτα κορμί.
Ζωή και θάνατος μαζί!
Σπηλιώτης Σωτήρης
εργο CHRISTIAN SCHLOE
εργο CHRISTIAN SCHLOE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου