της ψυχής μου,
στάζουν ένα ένα,
τα χαμένα όνειρα.
Βλέπω άγονες μορφές
αγαπημένες καρδιές,
άκαρπες στείρες
αγωνίες,
γελασμένες καρδιές
και λυπάμαι.
Όταν διδαχή
είναι η καθημερινή ζωή,
το πάθος για αξίες
κι αυτό καταργείται
από φίδια της κόλασης,
από φίδια της κόλασης,
δηλητήριο είναι το αίμα
που μας πληγώνει
το σήμερα .
Καταργεί ζωές, ελπίδες,
αγωνίες και όνειρα...
Στα βαθιά νερά
της ψυχής μου
στάζουν ένα ένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου