Με πόση αξιοπρέπεια...

                                 05/09/2013


Με πόση αξιοπρέπεια

μπορείς

τα σκουπίδια να κοιτάς

σαν εραστής με προσοχή 

εκεί γύρω να γυρνάς.

Με μια κίνηση απλή,

πως δεν σε βλέπει κανείς 

εσύ να φιλάς 

του δήμου όλα τα χαρτιά

με τα χέρια να ψάχνεις 

αδιάφορα σαν να λες

στον εαυτό σου εγώ

δεν είμαι εδώ .

Αν μια κόρα ξερή 

ή ένα πεταμένο γλυκό 

κι ένα παγωτό 

που έλιωσε και 'σύ 

τώρα που πεινάς 

το παίρνεις να το φας

έτσι απλά... 
Πόσο απλά μπορείς

να ψάχνεις σαν ένας εραστής

μια ευκαιρία για να βρεις 

μέσα σε μια πολυτελή αυλή 

κι αν δεν μπορείς σε ένα κάδο σκουπιδιών

κι όταν σου λένε φύγε απο 'δώ

να εκλιπαρείς με τον έρωτα σου . 

Κανε εσύ μια αρχή 

εγώ δεν μιλάω ο νταβατζής

πάνε όπου θες, κανε ότι θες

αγκάλιασε την ζωή.  

Εγώ δεν είμαι εδώ είμαι εκεί  
σ' ένα κάδο σκουπιδιών

μα και σε 'σένα που μπορείς

τόσο απλά ιδανικά 

χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά, 

χωρίς αγώνα...
Μόνο πίνω τον καφέ 

σ' ένα κάδο από τενεκέ

όπως είμαι 'γώ. 
Κάποιος μου τ΄ έμαθε αυτά 

να 'μαι τόσο ηλίθια απλά 

πολύ πολύ προσεχτικός

ακόμα κι όταν ζω σαν ένας ελεεινός,

σάπιος, φτωχός συμβιβασμός.

Τόσο απλά, τόσο απλά 

ίσως να έχω τρελαθεί

ίσως να έχω πικραθεί

είναι ζητιάνος η ψυχή

πολύ πολύ... 

                             Σωτήρης     Σπηλιώτης

                         εργο       ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ    ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ