Μια καλημέρα στον Ανδρέα...

                                       03/09/2013

Μια καλημέρα είπα στον Ανδρέα
καθώς η σκέψη πάει στα παλιά 

κοιτάει πως να στήσει την ζωή 

σε μια εποχή από άσχημα νέα

καθώς ξεκινά η ιστορία απ' την αρχή.

Η Βίκυ πονά την ώρα των ονείρων, 

η Μαρίνα ζητά χάδια και φιλιά, 

ο Σωτήρης γράφει ανέκδοτα τραγούδια, 

κι η Μελίνα δεν τα τραγουδά. 

Η Αμαλία νομίζει πως ο κόσμος 

είναι στα μάτια της μια φωτιά 

καθώς διάπλατα κοιτούν στην παράλια

τις κατακτήσεις που κάνουν  τα παιδιά .

Που είσαι Γρηγόρη, Μίκη, Μάνο ,

ελάτε να παίξουμε στη θάλασσα  εδώ  κοντά

με έναν Διονύση τότε τσαρλατάνο 

που 'χε τόσα μέσα στην καρδιά. 

Πιο παλιά στις μαύρες εξορίες 

σε Μακρόνησο, Τζιά κι άλλα νησιά

ήταν και τότε τα παιχνίδια 

που μας σοβάρεψαν από του Άδωνη την φορεσιά. 

Ελάτε να ξεχωρίσουμε και πάλι 

σ' αυτά τα μάτια της Αμαλίας τα μαύρα τα καυτά

να δούμε τα όνειρα πως δεν είναι απλά παιχνίδι

μα είναι το μέλλον για της ελπίδας την καρδιά.

Μια καλημέρα είπα στον Ανδρέα 
καθώς η σκέψη πάει στα παλιά 

κοιτάει πως να στήσει την ζωή 

σε μια εποχή από άσχημα τα νέα

καθώς ξεκινά η ιστορία απ' την αρχή...

                                        Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                      εργο   ΛΙΛΙΚΑ   ΑΡΝΑΚΗ