27/09/2013
Μ' ανησυχούν οι αναβολές
κι οι δικές σου προσβολές
μου κάνεις έρωτες μου λες
μα εσύ δεν με κοιτάς μωρό μου.
Πως θέλω να σου δώσω ηδονή
να σου γεμίσω το κορμί
απ' το πάθος το δικό μου
μόνο κοιμάσαι το πρωί.
Κρατάς παράθυρα κλειστά
τα μάτια έχεις σφραγιστά
απ' όνειρα με γιασεμιά
και χίλιους άλλους δράκους.
Εγώ σηκώνω το λευκό
σεντόνι γυμνή να σε δω
σε θέλω εδώ δικό μου
σαν άγγελο μωρό μου.
Θέλω να σε πάρω το πρωί
καθώς ξυπνά η ανατολή
την δροσιά σου στο κορμί σου
να σε διαβάσω δυνατά
να σε γυρίσω μπρούμυτα
και μετά να κοιμηθώ μαζί σου.
Πως είμαι πρόστυχος για δες
που θέλω έρωτες μου λες
μ΄ ανησυχούν οι αναβολές
κι οι δικές σου προσβολές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου