08/09/2013
Η ανάσα σου...
Ζώ με την ανάσα σου
το χαμόγελο σου,
σε βλέπω μαγικά πρωινά
να χαϊδεύεις με την σκέψη δρόμους,
να ελπίζεις με τα μάτια
ν΄ αγγίζεις κάστρα ποιητών.
Ιέρεια η σκέψη σου σ΄ αιχμαλωτίζει
σ΄ ένα ναό πάθους,
εκεί ανάμεσα σε μπουκαμβίλιες
και γιασεμιά
χαμογελάς με το κάθε τι,
μεθυσμένη απ΄ τον έρωτα
της ψυχής σου.
Μα πίσω στο μυαλό σου
υπάρχει κάτι μαγικό,
εκεί ανάμεσα στις βεράντες
και τα παραθύρια,
που τις νύχτες οι σκέψεις
γίνονται φωτεινά αστέρια
που βιάζουν κρυφά το κορμί σου
και χαράσσουν δρόμους σε γαλαξίες,
μ΄ ασημόχρυσες ελπίδες.
Προχωράς σ΄ ένα δρόμο ...
Αν δεις, ένα μαραμένο τριαντάφυλλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου