Το όνειρο που έγινε συσσίτιο...

                         06/12/2013

Το λιμάνι της νύχτας

το δικό μου 

της βροχής του αγώνα

σημάδι ενός αιώνα.

Αγωνία και δάκρυα

σκεπασμένα 

μέσα σε να όνειρο

κρυμμένα. 

Όταν ξυπνάω βλέπω
τα σημάδια

σ'  ένα μαγικό λιμάνι 

τη νύχτα .

Αναμμένο λυχνάρι

μαγκάλι που σκοτώνει,

καθώς τα φώτα πέφτουν 

πάνω στην βροχή. 

Αγκαλιάζουν τα κορμιά 

που προσπαθούν με αντοχή ,

να κρύψουν ένα  μυστικό
η μια ελπίδα .

Να δώσουν 
μια νέα αρχή, 

σ' αυτήν την κρυμμένη
καταιγίδα.

Πατάνε τούτα τα κορμιά

σε δυο ηπείρους ένα είναι στη δύση 

κι άλλο στην ανατολή

ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους.

Σαν μια νέα μικρασιατική

καταστροφή,
ο επόμενος εφιάλτης λέει 
θέλω αυτοδυναμία στην βουλή.

Σφιγμένη η θηλιά στο λαιμό 

από προδότες ηγέτες 

καιροσκόπους κλέφτες 

εφιάλτες Αργίτες 

που ακόμα σκοτώνουν. 

Με κουκούλες οι κυβερνήτες 

ένα λαό ματώνουν 

ελάτε στο συσσίτιο 

και 'σείς.

                                   Σωτήρης Σπηλιώτης

                                           εργο   ΟΔΥΣΣΕΑΣ   ΑΝΝΙΝΟΣ