12/12/2013
Η καλύτερη παραλία στον κόσμο
μου ανήκει,
σε σένα βλέπω αυτό το ήρεμο κύμα
που με χαϊδεύει όταν η καρδιά μου
έχει πληγωθεί.
έχει πληγωθεί.
Στην αμμουδιά σου αφήνω το κορμί
να τ' αγκαλιάσει ο ήλιος
όταν σκοτεινά χαμόγελα
από ανόητους με πληγώνουν.
Εκεί μέσα στη ζέστη του μεσημεριού
βρίσκω μέσα στην κούραση
την σκιά ενός πολύτιμου δέντρου
και βυζαίνω από το παρελθόν
τα πρώτα βήματα των προγόνων.
Αναμνήσεις χαμόγελα
και αλήθειες ολοκληρώνω
μέσα μου μια ανατολή
μέσα μου μια ανατολή
με εκείνα τα μαγικά χρώματα
του καλοκαιρινού πρωϊνού.
του καλοκαιρινού πρωϊνού.
Εσύ ναι εσύ μ' αγκαλιάζεις
μέσα στη θάλασσα το απόγευμα
όταν η αλμυρά σου αφήνει
στεγνό αποτύπωμα πάνω στο κορμί
στεγνό αποτύπωμα πάνω στο κορμί
από λευκές θεϊκές προδοσίες .
Εσύ είσαι η καλύτερη παραλία
στον κόσμο όταν τα βήματα μου
χάνονται το βράδυ
μέσα σε χιλιάδες άλλα.
χάνονται το βράδυ
μέσα σε χιλιάδες άλλα.
Ναι εσύ με περιμένεις
εκεί πίσω ξέροντας όταν θα 'ρθω
κοντά σου,
εκεί πίσω ξέροντας όταν θα 'ρθω
κοντά σου,
ποιος είμαι εγώ .
Εσύ αγκάλιασες ένα κομμάτι θάλασσας
και αυτή απλόχερα σου έδωσε
χιλιάδες κόκκους άμμου
γιατί αναγνώρισε ότι ήσουν αληθινή.
Έτσι έγινες
η καλύτερη παραλία του κόσμου
η δική μου παραλία. Σωτήρης Σπηλιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου