Εγώ γιορτάζω...

                            06/08/2013

Ξημέρωμα χαράσσει 

τους ορίζοντες, 
το φως της ανατολής

το φως της ψυχής 

και μας αγκαλιάζει

το φως της ημέρας.

Έντονο λαμπερό 

αληθινό με χρώματα 

μαγικά.  

Χιλιάδες εικόνες 

μέσα σε μια αγκαλιά

ζαλίζουν τα μάτια.

Τρεμοπαίζουν οι λάμπες 

και χάνονται οι αγριεμένες 

φωνές της νύχτας

από την επιμονή ενός κόκκορα

ξυπνήστε ξυπνήστε.

Ω τι μαγικό πρωινό

ανάμεσα απ' τα κεραμίδια

ξεχωρίζω την θάλασσα 

ήρεμη σαν την καρδιά μου.

Να μην ανασάνει, μην το κύμα

μου κλέψει την χαρά μου.

Πάνω από τις σκεπές,

απέναντι κοιμάται, ο γέροντας Παΐσιος

στο μοναστήρι του 

και στις πλάτες μου ακουμπά

η θεϊκή χάρη της Αγίας Αναστασίας.

Ω τι μαγικό πρωινό κι εγώ γιορτάζω .

Ανάμεσα σε τόσες εικόνες ,

ανάμεσα σε τόσο φως,

ανάμεσα στα πρώτα 

πετάγματα των πουλιών,

στα πρώτα κελαϊδίσματα.

Ανάμεσα στους αγγέλους θαρρώ.

Ανάμεσα σε τόσα αληθινά χρώματα,

ανάμεσα σε τόση αγάπη,

εγώ γιορτάζω.
Ω τι ευτυχία, 

μου φέρνει αυτή η μέρα 

που μου κλέβει την ζωή.

Τα μάτια μου σταματούν 

στις σβηστές καμινάδες

καθώς ο ήλιος στέλνει καντάδες

για να γιορτάσουμε μαζί

εγώ, αυτός και 'σύ. 

Σήμερα εγώ γιορτάζω

ανάμεσα σε τόσο φως

ανάμεσα σε τόσα 

μαγικά πετάγματα πουλιών

που σας φέρνουν

όλους κοντά μου...

                                  Σωτήρης     Σπηλιώτης