Αμαρτίες του κορμιού
μέσ΄ το μυαλό,
ξεπουλούσες με σκοπό αγγελικό.
Προσπαθώ να σ ΄ αγκαλιάσω πιο πολύ
να γεμίσω την αχάριστη ψυχή.
Να σου δώσω μόνο αγάπη, θαλπωρή
να σε κάνω να μ΄ αγγίξεις και ΄σύ.
Δε μιλάς, μόνο σκέφτεσαι
φοβάμαι ότι ντρέπεσαι,
είσαι μια αγάπη σκοτεινή
είσαι έρωτας που σκιάζει
όσο ζει.
Χαμένα χρόνια , κουρασμένα
κοντά σε κορμιά κουφάρια
από ελπίδες άδεια.
Σπηλιώτης Σωτήρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου