ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ- ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ SANTA VASILIOS- ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Αν σ’ αγαπώ...http://au.blurb.com/books/5751865

                                                                 30/12/2013

Αν σ΄ αγαπώ με ρωτάς αν σ΄ αγαπώ

κοιτώντας με στα μάτια λοιπόν 
εγώ βρε πονηρό πριν λίγο σ΄ είχα 

μες σε φιλία και χάδια. 

Θέλεις πολλά μπορείς αλλά

σου λέω πρόσεχε γινάτια 

και σκέψεις, λέξεις συμβουλές 

σε κάνουνε κομμάτια. 

Μπορείς αλλού να δεις στοργή 

άλλου να βρεις αγάπη 

μα τότε θα ΄ναι αληθινό 

τ΄ άγγιγμα, το χάδι. 

Σκέψου αν ήσουν άγγελος ποτέ 

πριγκίπισσα και σταχτοπούτα

αν ήσουν όμορφη πολύ 

ή μια ψυχή από  σαρανταποδαρούσα. 

Έτσι λοιπόν θέλω εγώ 

νεράϊδα, άγγελε, ψυχή μου

να νοιώσεις ότι σ΄ αγαπώ

πιο πάνω απ΄ την ζωή μου.

Κοίτα με τώρα και θα δεις 

πόση λαχτάρα έχω στα μάτια 

για το αν εσύ μπορείς να βρεις σε μένα
της ψυχής σου τα χρυσάφια .

                                  Σωτήρης   Σπηλιώτης

Οι τεμπέληδες...

                                                           29/12/2013

Οι τεμπέληδες 

της εύφορης κοιλάδας

μας ζαλίζουν

οι αλήτες της λιακάδας.

Ναι στο ναι 

οι άρπαγες οι κόλακες

οι άχρηστοι της πεδιάδας

περισσότερα θύματα σκορπίστε.

Μες σε κάδους σκουπιδιών

τους ανθρώπους 

όλους αφήστε 

και εσείς μόνο κλέψετε.

Μόνο για ατιμία συμφωνήσετε 

τους προδότες  να υποστηρίξετε

οι αλήτες σε μια εύφορη κοιλάδα 

καταστρέψανε όλη την Ελλάδα. 

                                   Σωτήρης  Σπηλιώτης

Μνήμη...http://au.blurb.com/books/5751865

18/12/2013

Οι δύσκολες ώρες

και οι στιγμές ευτυχίας

μας κάνουν ποιο δυνατούς...

Έτσι κερδίζουμε ή χάνουμε 

χαμόγελα η δάκρυα .

Θυμόμαστε όμως και μαθαίνουμε 

να τα αναπολούμε

όλα τόσο γλυκά κάποτε …

                                    Σωτήρης    Σπηλιώτης

Το φιλί ...http://au.blurb.com/books/5751865

              17/12/2013

Τόσο όμορφη γυναίκα 

σαν νεράϊδα δεν ξανά ΄χα 

στη ζωή μου δεν ξανά ΄δα.

Κι αν φίλησα απαλά 

τα δυο σου χείλη όνειρο ήτανε

κλείνω τα μάτια μην μου φύγει.

Έρχεσαι πολλές φορές 

στου ύπνου την γαλήνη

εσύ ερωτευμένη.

Πόσο πάθος τα φιλιά σου  

το κορμί σε ηδονή παραδομένη 

μα δεν τ ΄αλλάζω όλα 
για το φιλί στα δυο σου χείλη  

όταν μου δίνεις την καυτή αναπνοή σου

με λατρεία ευτυχισμένη. 

                                       Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                    εργο       ΝΙΚΟΛΕΤΑ    ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Μοναχικές γιορτές ...http://au.blurb.com/books/5727653

                             26/12/2013

Μοναχικές γιορτές 

μοναχικές ψυχές 

στοιβαγμένες

στην άκρη του δρόμου. 

Χαμογελάνε απλά 

στέλνουν ευχές δυνατά 

και δεν ακούν 

τα μηνύματα πόνου. 

Χριστούγεννα πρωτοχρονιά 

και αυτές λειτουργούν 

ή σιωπούν 

στο ναό του κορμιού τους.

Χαμογελούν σιγανά 

σωπαίνουν κοιτούν ταπεινά

και αγκαλιάζουν τον κόσμο  

ένα χαμένο πάθος του φιλιού τους .

Μοναχικές γιορτές 

μοναχικές ψυχές

αγκαλιάζουν τον κόσμο 

με ευχές τους .

Δεν μιλούν δυνατά 

μόνο πετούν σ' αγγελικά φτερά 

και μοιράζουν τα δώρα 

από τις καρδιές τους.

                                     Σωτήρης  Σπηλιώτης

Ελπίδες...http://au.blurb.com/books/5751865

24/12/2013



Οι ελπίδες είναι πολύχρωμα 

κεράσματα από αγγέλους

τα δώρα των ανθρώπων

φοβάμαι. 

                                       Σωτήρης   Σπηλιώτης

Μορφές Χριστουγέννων...http://au.blurb.com/books/5727653

                           24/12/2013

Μορφές και θύμησες

παλιές περίεργες 

σ' ένα μυαλό ερχότανε 

ξενυχτισμένες. 

Αγάπες μίζερες 

θολές και γρήγορες

μαζεύουν σύννεφα

ψυχές ρημαγμένες. 

Πολλές  χαμένες 

σ' ουρανούς

που κλαίγανε 

για ομίχλες λέγανε.

Βροχές και θύελλες 
δαιμονισμένες μορφές 
που ξέχασαν στους ώμους να φορούν

φτερά περίεργα αγγέλων ρούχα. 

Μορφές  που σέρνονται 

σ' ανθρώπους ανάμεσα 

και που ιστορίες 
πλέκουνε ευτυχισμένες.

Καρδιές θλιμμένες

μορφές αγγέλων 

τα Χριστούγεννα 

σε μια άκρη ξεχασμένες.

                                      Σωτήρης   Σπηλιώτης

Ευωδιάζεις θέλω...

    

                                                                         22/12/2013

Η απόλαυση δεν έχει

τ'  όνομα σου αλλά να ξέρεις

ότι έτσι είσαι 

σαν τα ασημένια 

γιασεμιά του Ιούλη.

Ευωδιάζεις θέλω

αυτά που γράφω και λέω 

είναι σχεδόν πάντα 
μια πραγματική ιστορία

άπιαστε μακρινέ άγγελε μου.

Αυτά που θέλω ένα όνειρο,

αυτά που μπορώ μια καταιγίδα

και αυτά που γεύομαι 

του Ιούλη ευωδιές

από ασημένια γιασεμιά. 

                                            ποιητής    Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                  εργο     ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Τα Χριστούγεννα μου ...http://au.blurb.com/books/5727653

                         21/12/2013

Ξεφυλλίζοντας μητέρα 
ένα παλιό τετράδιο 
με κάποιες παιδικές

θολές εικόνες μου ΄ρθαν στο μυαλό 

οι παιδικοί άγγελοι 
που μου ζωγράφιζες 
τις γιορτές και στόλιζες 
με λέξεις και μορφές 

τ΄ όνειρα και τις θολές 

χριστουγεννιάτικες στιγμές,

με χρυσές εικόνες .

Όλα αυτά μαζί 

σήμερα στόλισα 

φτωχά σ΄ ένα δέντρο 

παράνομα κομμένο 

κι ήταν τόσο αληθινά 
ασημοστόλιστο 

τόσο άμορφα στολισμένο!!! 

Ανησύχησα κάτι έλειπε 

τρία αστέρια, τρεις μάγοι 

μάλλον η ψυχή μου
μα σε μια φάτνη έσκυψα 

κι εκεί άφησα 

μέσα στ΄ άχυρα την ζωή μου.

Καλά Χριστούγεννα. 

Σωτήρης  Σπηλιώτης

Ένα άγγιγμα ...http://au.blurb.com/books/5751865

                          20/12/2013

Ένα άγγιγμα σου 

θα με στόλιζε 

σαν μια φωλιά 

από αισθήματα 

πάνω σ' ένα 

γιορτινό δέντρο. 

Θα με αγκάλιαζε  

θα με φρόντιζε 

θα έδιωχνε αυτήν 

την πίκρα 

που παλεύω 
να μην ξεχειλίσει. 

Δεν σε θέλω 
δεν σε θέλω 

μα πολλές φορές 
σε δέχομαι υποτάσσομαι 

και λυγίζω μπροστά σου. 

Κυνηγάς τα συναισθήματα

και τα σκοτώνεις 

και εγώ εκεί 
ξαπλωμένη ριγώ 

τρέμουν τα χείλια μου. 

Ο πρόστυχος πόθος 

καλπάζει μέσα μου 

όχι για εσένα μα για 'κείνον

εκείνον τον άγνωστο 

που θέλω να του δοθώ 

να με  καταλάβει

ότι θέλω και 'γώ να ζήσω.

Ναι εσύ με πλήγωσες 

μου γκρέμισες  

όλη αυτήν την λατρεία μου

και το κορμί μου 
μια κόλαση φωνάζει. 

Πάρτε με γδύστε με   

απολαύστε 

αυτά  τα πορθημένα κάστρα

του κορμιού 

με πρόστυχο πάθος. 

Κάντε με να ζήσω 

μόνο μ ένα άγγιγμα

κάντε με πάλι άνθρωπο 

γυναίκα σύντροφο 
μ ΄ένα άγγιγμα 

σώστε με. 

                             ποιητής      Σωτήρης  Σπηλιώτης

Φωτιά... ΑΝΤΙΟ 2013

                                                                             19/12/2013

Άτιμο πράγμα η φωτιά 

σαν να είναι ζωντανή 

φωνάζει διαμαρτύρεται

χτυπά σαν άνεμος

ένα παράθυρο σαν θάλασσα 
ένα βράχο έχει ένα απόκοσμο βουητό

που κόβεται μόνο από μαχαίρια

σπίθες  στιγμές πόνου λες...

Από το ξύλο που αιχμάλωτο 
κομμένο ίσως απελπισμένο

μέσα σ' ένα δάσος

ή δίπλα σ' ένα τζάκι

θυσία γίνεται στον χρόνο

δεν θυμάται κανείς 

πως μεγάλωσε πως πονάει...

Μόνο όταν θυσία γίνεται
μες την φωτιά 

όταν καίγεται η δική του καρδιά 

για να γλυτώσουν άλλα κούτσουρα 

πολλά ίσως ανώριμα φτηνά 

σ' ένα νέο γης δρόμο 
θυμάται μόνο πόνο...

                            ποιητής     Σωτήρης  Σπηλιώτης

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ SANTA VASILIOS- ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Πάλι...

                      17/12/2013

Πάλι

Σκύβεις μωρό μου 

το κεφάλι έχεις στα μάτια 
προσμονή και το κορμί γυμνό

σημαδεμένο από φιλί. 

Έχεις στα χείλια την ντροπή 

καυτή ανάσα όλο πάθος 
κι ηδονή και περιμένεις 

να σ' αγκαλιάσω πάλι. 

Ξεχνάς λοιπόν ένα βράδυ 

πόσο μακρύ ήταν μαζί σου πάλι 

και μου ζητάς όλο στοργή

έλα κοντά μου πάλι. 

Κοιτάζω τ' άστρα  πριν χαθούν

πριν μας σκεπάσει η μέρα με φως 

και τα κορμιά λυγίσουν 

και σ' αγκαλιάζω σαν ληστής 

σαν έρωτας κατακτητής 

πάλι και πάλι.   

                       ποιητής    Σωτήρης Σπηλιώτης

                                    εργο   ΜΑΡΙΑ  ΣΑΡΡΗ

Έρωτας της ζάλης...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                16/12/2013

Έρωτας της ζάλης

Σαν σταφύλι που ωριμάζει

 η ομορφιά σου,

μες  σε χάδια 

και καυτά πόθου φιλιά σου.

Τεντωμένο από ζάλη ηδονή 

το κορμί σου στο κρεββάτι, 

μ αγκαλιάζει  σε σπασμούς 

σ αυταπάτη ,

η και τα δυο μαζι.

Οι χυμοί του σταφυλιού 

και του κορμιού σου, 

με μεθούν με ξεναγούν

μες  την ψυχή σου.

Ορίζοντες για εμάς 

πια δεν υπάρχουν ,

όταν το πάθος 

μα ξεφεύγει η το λάθος.

Πόσο όμορφη εσύ 

είσαι για εμένα ,

σαν σταφύλι σε δαγκώνω

 σε ρουφώ κορμιά δεμένα .

Σ ένα έρωτα 

απόκοσμο κρυφό

όταν εσύ μου χαρίζεις 

τον δικό σου τον χυμό.

Σαν σταφύλι που ωριμάζει

η ομορφιά σου...

                               ποιητής  ΣΩΤΗΡΗΣ  ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

  

Μέγας Άγιος Βασίλειος ο Χαλκηδόνιος...http://au.blurb.com/books/5727653

                            15/12/2013

Άγιος των αγγέλων 

ταπεινός φιλόσοφος 

σεβάσμιος των παιδιών
ο γέροντας των φτωχών

για την καλοσύνη του διάσημος

Μέγας  ή Άγιος Βασίλειος 

από την Καισάρεια  
με λόγια και με έργα

έπλασε για μισό αιώνα 

τ΄ όνειρο του.

Μας έδωσε  στα χρόνια 

τα παλιά μα και τα νέα 

την πιο μεγάλη μας χαρά

ότι είμαστε του Θεού παιδιά 

στου Χριστού μας την Θεία Γέννηση 

περιμένουμε κι εσένα,

να μας έρθεις φορτωμένος 

από την Καισάρεια με δώρα 

είσαι σ΄ όλα τα όνειρα τώρα 

των παιδιών μεγάλα ή μικρά. 

Σαν ο Άγιος που χαρίζει 

με τ΄ όμορφα λευκά χιόνια

χρυσές ελπίδες στις ψυχές 

για του νέου χρόνου τις ευχές.

Ποιος να ξέρει  ποιος να είδε 

πριν πολλούς πολλούς αιώνες 

πως ταξίδευες στ΄ αστέρια 

και ζωγράφιζες στην γη 

από ΄κεί την καλοσύνη
την αγάπη μες 
την παιδική ψυχή. 

Άγιε μας Βασίλη Μέγα 

έλα πάλι στην ζωή μας 

στείλε δώρα και χαρές 

κάτω απ΄ του δέντρου 

τις χρυσές

τις αγγελικές σκιές.

                          Σωτήριος  Σπηλιώτης

                                εργο    ΡΟΥΛΑ  ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Μιλάς με τον θάνατο

                               14/12/2013

Μιλάς με τον θάνατο

εσύ παιδί αθάνατο

του ήρωα 

του Έλληνα του νέου.

Έχεις το κρύο συντροφιά 

και το χειμώνα αγκαλιά 

αφού δεν έχεις μια φωτιά 

ούτε από ξύλα

μα ούτε στην καρδιά .

Σε μια άγρια εποχή 

ενός φασιστικού χιονιά 

μιλάς με τον θάνατο 

σ΄ έναν αιώνα άφθαρτο

που ΄χει σαν αρχή τόσες δυστυχίες 

από Ελλήνων προδοσίες. 

Ούτε φαΐ ,ούτε ζεστασιά 

έρχονται Χριστούγεννα 
και τα παιδιά ζουν με μακαρόνια
κι άλλες λογιών αηδίες. 

Πολιτικοί δήθεν καλοί

ψηφισμένοι στη βουλή 

μιλάνε μόνο για προδοσίες.

Μάσκες φθηνών υποκριτών 

πολιτισμένων κι ευλαβών  

μέσα σε μίζες 

ξεπουλήματα κι ευκαιρίες.

Εσύ μιλάς με το θάνατο

εσύ παιδί αθάνατο 

χωρίς αγώνα και θυσίες. 

Γελάνε  μαζί μας οι εχθροί 

γιατί δεν φταίνε  μόνο 

οι τριακόσιοι στην βουλή

μα και ΄συ Έλληνα  

που μιλάς με το θάνατο 

κι όμως κάνεις ακόμη

μόνο συμφωνίες.

Γι΄ αυτό μιλά με τον θάνατο

γιατί αν μιλήσεις για ζωή 

θα πουν ότι ανήκεις 

σ΄ οργάνωση τρομοκρατική 

μες του μυαλού σου 

την τροφή με αηδίες.

                                Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                    εργο   ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ  ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

Στιγμές...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                       13/12/2013

Στιγμές.

Στιγμές

αφημένες χαμένες, 

σε μια γωνιά μιας αυλής

του κόσμου ,

φωτιές από αντάρτες

αναμμένες ,

καίνε χαρές ενός άλλου κόσμου.

Αγάπησαν και δεν μίσησαν 

στο πέρασμα του χρόνου,

τι κι αν προδόθηκαν 

αφού δεν άφησαν, 

να λυτρωθούν από μίσος πόνου.

Κρύες ψυχές, σώματα  

που λες δεν τα λάτρεψαν

στιγμές αληθινές μες τα χώματα

μαζί τους δεν έπαιξαν,
στην κόλαση μόνο έτρεξαν.

Αν ήταν λίγες απατηλές 

αγάπης λήθη,

 ήταν  χαμένες στιγμές  που γέμισαν 

την ζωή, οι ψεύτικοι μύθοι.

                                   Σωτήρης  Σπηλιώτης

Η δική μου παραλία...http://au.blurb.com/books/5751865

                              12/12/2013

Η καλύτερη παραλία στον κόσμο

μου  ανήκει,

σε σένα βλέπω αυτό το ήρεμο κύμα

που με χαϊδεύει όταν η καρδιά μου
έχει πληγωθεί.

Στην αμμουδιά σου αφήνω το κορμί 

να τ' αγκαλιάσει ο ήλιος 

όταν σκοτεινά χαμόγελα

από ανόητους με πληγώνουν. 

Εκεί μέσα στη ζέστη του μεσημεριού 

βρίσκω μέσα στην κούραση

την σκιά ενός πολύτιμου δέντρου 

και βυζαίνω από το παρελθόν

τα πρώτα βήματα των προγόνων.

Αναμνήσεις χαμόγελα 

και αλήθειες ολοκληρώνω 
μέσα μου μια ανατολή 

με εκείνα τα μαγικά χρώματα 
του καλοκαιρινού πρωϊνού. 
  

Εσύ ναι εσύ μ' αγκαλιάζεις 

μέσα στη θάλασσα το απόγευμα 

όταν η αλμυρά σου αφήνει 
στεγνό αποτύπωμα πάνω στο κορμί

από λευκές θεϊκές προδοσίες .
     

Εσύ είσαι η καλύτερη παραλία 

στον κόσμο όταν τα βήματα μου 
χάνονται το βράδυ 
μέσα σε χιλιάδες άλλα. 

Ναι εσύ με περιμένεις 
εκεί πίσω ξέροντας όταν θα 'ρθω 
κοντά σου,

ποιος είμαι εγώ .

Εσύ αγκάλιασες ένα κομμάτι θάλασσας

και αυτή απλόχερα σου έδωσε

χιλιάδες κόκκους άμμου

γιατί αναγνώρισε  ότι ήσουν αληθινή.  

Έτσι έγινες 

η καλύτερη παραλία του κόσμου 

η δική μου παραλία.  

                                Σωτήρης   Σπηλιώτης