Χριστίνα...

                                                     18/04/2013

Ακόμη σκέφτεσαι αυτόν που δεν αξίζει,

ακόμη κλαις και ξενυχτάς για  ένα φίδι,

όταν τις νύχτες  όλο πάθος σε φιλούσε

σερνόταν στο κορμί  και σε κοιτούσε... 

Μέσα στα μάτια  με λατρεία ψεύτικη , με δηλητήριο

λες κι ήθελε  από εσένα εξιτήριο, 

για άλλη αγάπη που θα 'πλαθε κοντά σου, 

σ΄  ένα χάδι που θα ´κλεβε 

απ´ την καρδιά σου .

Τόσο μεγάλη ένας  άγγελος 

ήσουν για εκείνον, που δεν σεβάστηκε 

τα όνειρα,τα πάθη, τον έρωτα σου

και δεν μπορεί τώρα σ´ εμένα 

το μυαλό σου να αφήσει 

τα λίγα ψίχουλα που έχεις 

από αυτόν κερδίσει.

Τι και αν για εμένα  γιασεμιά 

είναι τα φιλιά σου,

διαμάντια πράσινα τα μάτια τα δικά σου,

όταν τα δάχτυλα μου σε ποθούν 

φωτιές είναι που καίνε .

Σε χαϊδεύουν όταν τα κορμιά μας όλο πάθος

σ´ ένα κρεββάτι χορεύουν 

στου πρωινού την σιγαλιά 

του φιδιού η ψύχρα ,

σε κυριεύει  και παίρνει  του  κορμιού 

όλη την γλύκα .

Παίρνει το πάθος την απόλυτη αγάπη

και αφήνει κρύο κι ένα ακόμη δάκρυ.

Αλήθεια σκέφτομαι  αν τελικά αξίζω 

αν θα μπορέσω  μια νέα άνοιξη 

αυτήν που εγώ θέλω για σένα να μυρίσω ,

σαν αγριομέλισσα την ζωή σου να  τρυγήσω

μέσα στην ψυχή σου πάλι την αγάπη να φέρω ,

πόσο  σ´ αγαπώ  και πόσο μαζί σου υποφέρω.

Ακόμη σκέφτεσαι αυτόν που δεν αξίζει,

ακόμη κλαις και ξενυχτάς για ένα φίδι...

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           εργο  ΕΥΑ ΚΟΥΣΤΕΡΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ