Είσαι πέρα από αισθήσεις
πέρα απ΄ τα όρια
λίγο πιο κάτω απ´ το υπέροχο,
λίγο πιο κάτω απ´ το υπέροχο,
λίγο πιο κάτω απ´ το θεϊκό.
Αγγίζεις την καρδιά μου
που χτυπά βαριά σαν πέτρα,
στον γκρεμό των αισθήσεων.
Με παίρνει σ΄ όνειρα
η μορφή σου...
Εκεί παλεύουν μέσα μου
η ορμή, το πάθος σου
κι όμως δεν τολμώ
ν´ απλώσω το χέρι να σ´ αγγίξω...
Γιατί τα λόγια σου θα με κάψουν,
τα χείλη σου θα με ματώσουν,
τα μάτια σου θα κυκλώσουν την καρδιά μου,
θα εξαφανίσουν την ανθρώπινη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου