Ο τοίχος...http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                          

Ψηλός ο τοίχος της ζωής 

θυμόμαστε κι αγαπάμε

αυτούς που τον σπάνε

και φεύγουν μακρυά μας,

μακριά από τα όνειρα μας.
Έτσι δε μένουν μοναχοί 

δε μένουνε θλιμμένοι 

που ότι είχαν στη ζωή,

ένας αέρας παίρνει!

Έτσι τα βραδιά μυστικά 

βρίσκουν της νύχτας δρόμο

και έρχονται στα όνειρα,

τι χαρά,

για μια στιγμή μας μόνο ...

Αυτός ο τοίχος που μπορεί

τόσο σκληρός χρόνια,
αιώνες να φαντάζει

τον σπάει μόνο η σκέψη της ψυχής

στ´ όνειρα  του μυαλού,

όταν την αλήθεια αλλάζει.

Φως ή σκοτάδι,  

λύπη ή χαρά το βράδυ

τα χέρια μας χωρίζουν το πρωί

ελπίζοντας ν´ ανταμώσουν πάλι.

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                                          εργο ΕΥΑ ΚΟΥΣΤΕΡΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ