Ο τόπος μας...

                                                    01/06/2013


Σ΄ αυτόν τον υπέροχο τόπο που ζεις, 

τον ευλογημένο να παρακαλάς τον Θεό 

να μας έχει καλά, για να βλεπόμαστε

πίσω από τα χρωματιστά μπαλκόνια.

Μέσα στα καπνισμένα, απ΄  το τζάκι δωμάτια,

κάτω απ΄ τα κόκκινα κεραμίδια,

που κρατούν τ΄ όνειρα φυλακισμένα... 

Όταν κατέβεις στα άσπρα πεζοδρόμια,

μην αφήσεις να σε πάρουν  μακρυά, 

μην σε ξεγελάσει ο πέτρινος δρόμος,

οι ψεύτικες  ελπίδες.

Μόνο γύρνα την πλάτη

σκύψε στωικά στη σκάφη, ζύμωσε τον έρωτα,

φιλώντας τον αγαπημένο σου 

χαμογέλασε στους δικού σου,  

κι αν πνίγεσαι βγές έξω ,

να  πάρεις τον αέρα του κόσμου...

Να πάρεις τις πνιγμένες αναπνοές 

αυτών που έρχονται στον τόπο σου να ζήσουν,

για λίγο ,

τότε αυτές θα σου μιλήσουν 

για πραγματικά όνειρα .

Αυτά που έχεις εδώ ...

Δίπλα σου...

Αγκάλιασε με την ψυχή σου  την θάλασσα ,

στείλε μηνύματα με τα πουλιά, 

άγγιξε την άμμο εδώ ,εκεί

στην χρυσογάλανη παραλία

Θα σου μιλήσει , κάθε κόκκος 

ένα θέλω  ξεχασμένο  που δραπέτευσε,

ένα όνειρο...

 έμεινε πίσω από αυτούς που φύγαν

και τ΄ άφησαν λυπημένοι  εδώ, 

δίπλα σου.

Σ΄ αυτόν τον υπέροχο τόπο που ζεις

τον ευλογημένο να παρακαλάς τον Θεό 

να μας έχει καλά να βλεπόμαστε.

                                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                                  εργο          ΑΝΘΗ     ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ