Πως ζεις...

                              05/10/2013

Πως ζεις

Ξενυχτάς και δεν μιλάς 

άλλον αγαπάς,

με απορία τον κόσμο κοιτάς 

μέσα σε φουρτούνες. 

Πίσω απ  τα γυαλιά σου με ζητάς

ίσως,  

ξενυχτάς  και ακουμπάς 

μ΄ ένα μαγικό ραβδί ,

την δική μου την ζωή 

ίσως.

Μα δεν σε αντέχω τόσο μακρυά 

μια θάλασσα να περάσω ,

έναν ουρανό να πετάξω, 

να έρθω τρυφερά να σ αγκαλιάσω. 

Κοίταξε  πέρα από τα όρια 

θα με δεις εκεί μακρυά να γερνώ ,

χωρίς την σκέψη σου, 

χωρίς την ομορφιά σου, 

μα δεν είσαι για εμένα 

τίποτε, νόμιζες άλλο

ίσως.

Μόνο ο αέρας ,

η δύναμη  η ελευθερία 

η αναπνοή της σκέψης. 

Δεν είσαι για μένα παρά μόνο

η άγνωστη,

που μου κλέβει την ζωή 

έλα κοντά μου να δεις, 

πόσο νέος θα γίνω για εσένα, 

έλα μην αργείς,

μακρυά  μου πως ζεις.

                                   Σωτήρης     Σπηλιώτη

                                                    εργο    ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΡΑΚΑΚΗ