25/07/2013
Άκου,
Άκου,
πόσο δυνατή
είναι η ησυχία,
άκου κι ύστερα
χαμογέλασε.
Η πίκρα σου μπορεί
να μου σπάσει
τα τύμπανα ,
άκου την νύχτα.
Δες μακρυά
ένα αστέρι που πέφτει
άπλωσε το χέρι σου,
να το σώσεις.
Δες εκεί κοντά
αν υπάρχω πουθενά
δες και άκου,
τα κομμάτια της καρδιάς μου.
Θλιμμένες νότες
θα σου παίξουν μουσική.
Έτσι αληθινά...
Που είσαι; Γιατί αργείς;
Θα ΄ρθουν κι άλλα
πολλά ξημερώματα.
Φοβάμαι μόνος...
Δες, άκου, έλα ,
με κυκλώνει η νύχτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου