Ποιητές...

                                               26/05/2013

Πότε θα με καλέσεις
 στο τραπέζι των ποιητών,

να σπάσουμε με λόγια  την φθορά 

των θνητών.

Κρέμασες  ψηλά  μέσ σε σκοτάδια

 τις καρδιές , στα κάστρα των θεών,

ανθρώπινες αξίες  στίχους και δοξασίες,

ανθρώπων ταπεινών.

Ελπίδες και οράματα 

χαμόγελα  και θαύματα, 

μάσκες πεταμένες 

σε λάσπη απλωμένες .

Φοβισμένος και εσύ

 ναι εσύ  καλπάζεις ,

με λόγια μας δαμάζεις,

 δεν σε ξεπερνώ. 

Μα ίσως  ναι ίσως ,

τρέχω και  εγώ . 

Για σένα για εμένα 

για εμάς που αγαπώ,

πότε θα με καλέσεις 

στο τραπέζι των ποιητών...

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           εργο     ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΑΣΙΑΚΟΥ